- PROLOG
Benim Rafine Zevklerim / Onurcan Irmak

Zafer, dışarıdan sipariş vermek yerine evden tapırverle getirdiği yemeklerin üstüne termosundan filtre kahve içmenin, kendini plazanın çalışanı olmaktan ziyade rafine zevkleri olan küçük bir burjuva gibi gösterdiğine arkadaşlarını inandırmak istiyordu.
Kimseler inanmıyordu.
Sonra yol ücretlerine zam geldiğinde, aynı kemer sıkma politikasını, işten eve yürümeyi göze alıp rastladığı iş arkadaşına mecburen ilan edecekti.
“Gelin sizi arabayla götüreyim Zafer Bey!”
“Yürüyüş yapıyorum. Sağlık önemli! Teşekkürler.”
“Haklısınız. Bizimkisi tembellik.”
Ayrıldıklarında, Zafer “Başka nasıl bir rafine zevkim olsa da para harcamasam, hem de kendi küçük burjuvalığımı inandırıcı kılsam” diye, zihninde sözcükleri tüm silikliğiyle gezdirecekti.